Yo, что к чему, ребята! В этом истории я вам расскажу, как нырнул я в бездну наркотической сумасшедшины, оценивая все прелести тусить в самых неожиданных местах. Это было ночью, мы с друзьями решили забыться в глубине торгового центра, где весь драйв просто мерещился на каждом углу.
Началось все с классической закладки. Мы знали, что в этом месте столько всего можно найти, что просто ахнуть. Конечно, не без оксиков, наших верных спутников во время таких посиделок. Мячики с энергетикой всегда в теме!
Ах, какое это было блаженство, когда оксики взяли свое и мозг плавится от энергии. Казалось, что все пахнет неповторимым дурманом.
Но вершиной нашего торгового безумия была ганджа. Она просто дразнила нас своим ароматом, и мы не могли устоять перед соблазном. Однако, пришлось немного поскромничать и обойтись небольшими дозами, чтобы не вызвать подозрений.
Ну, а потом случилось то, чего мы не ожидали! Мы решили поиграть в прятки. А где, спросите вы? Конечно же, внутри самого торгового центра! Мы готовы были на все, лишь бы ощутить новый уровень адреналина и смутно осознать, что мы еще в состоянии что-то чувствовать во время нашего бродяжничества по магазинам и коридорам.
Вот мы прячемся, замаскированы среди витрин, в окнах которых сверкают сотни огней различных товаров. Из-за каждого угла мог появиться охранник, готовый поймать нас и выдать под залог. Но, благо, мы обладали неимоверной смекалкой и быстротой. |
Залегаем в тени, мельтешим между рядами одежды, словно дети, несознательно играющие в воображаемую войну. От каждого шороха сердце учащается, а мы все находимся в состоянии незаконного экстаза, заваленные кайфом и желанием укрыться от чьих-то глаз. |
А далее происходит невероятное! Я нюхнул белый, и в этот момент все стало еще более запредельным. Мы стали невидимыми героями в мире коммерции, где нас все ищут, а мы смеемся им в лицо. Ощущение полного безумия и неповторимой свободы просто ошеломляло!
Никогда не забуду, как в тишине этого гигантского сооружения казалось, что мое сердце заколотится настолько сильно, что перебиться сквозь грудную клетку.
Мы продолжали зашмалиться на полную катушку, каждый новый угол становился для нас вызовом, в котором мы безумно рубились и пытались убежать от собственного страха.
Кажется, время замирает, когда секунды начинают тянуться до невозможности. Мы смеемся, как сумасшедшие, и не знаем, куда бежать дальше. Все вокруг превращается в мир, где нет правил и запретов.
Но когда солнце поднимается в небеса и закрывает нашу ночную игру, мы понимаем, что все это был глубокий приступ безумия, которому мы поддались. Игра закончена, остается только вспомнить и желать, чтобы эта эйфория снова накрыла в ближайшем будущем.
Ох, как же я люблю этот наркотический мир, где нет места скуке, а экстаз течет по венам! Но помните, ребята, нельзя останавливаться на этом пути, ведь он опасен и уводит в пучину безумия. И хотя некоторые могут называть меня безумцем, я знаю, что лишь пробовая и исследуя новые горизонты, мы можем познать настоящую свободу и истинную жизнь.
Як я купив героїн і став зарабляць більш за маўклява родыцаў
Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.
Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.
Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.
Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.
| Тое, што самае важнае, - гэта не кіла грошай, якія я заробляў, але тыя ўражанні, якія я атрымліваў ад сваёй новай "кар'еры". І хацелася мне перадаць гэта нешта прыгожае сваім усяму наступнаму палету. |
Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.
І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!
Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.
Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.
Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.
У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.
На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!